سيد مرتضي حسيني
کد خبر: ۱۵۸۲۵۷
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۴ - ۱۵:۰۰ 05 January 2016
براساس تاریخ اسلام و آیات و روایات، محوری ترین اندیشه اسلام هم در نگاه به خلقت(هستی شناسی) و هم در نگاه به مخلوقات(انسان شناسی)، وحدت است. این سخن را اگر بشکافیم در میابیم که چگونه دیدگاه اسلام از کلان ترین سطح یعنی خلقت هستی تا خردترین و کوچک ترین سطح یعنی رفتار مخلوقات همه در سایه وحدت است که دارای فایده و نتیجه بخش خواهد بود.

در قرآن تاکید شده است که اگر هستی محور دیگری جز خداوند واحد داشته باشد فاسد خواهد شد(لو کان الهه الا الله لفسدتا)

به همین دلیل توحید که از ریشه وحدت است شعار اساسی و اندیشه محوری اسلام قرار گرفته است. بر این اساس باور قرآن بر این است که همه استعدادها و نیروهای هستی در سایه سار توحید ظهور و بروز خواهد نمود. اندیشه غیرتوحیدی جز نابودی هستی را در پی نخواهد داشت. به همین دلیل در جای جای قرآن دعوت به توحید یعنی باور به خالقی یگانه صورت گرفته است. این باور به توحید البته دارای مدارج و مراتبی است که هیچ موجودی در هیچ مرتبه ای از آن رهایی و گریزی ندارد.

به بیان دیگر وحدت یک نقطه نیست که بتوان با رسیدن به آن نقطه فارغ الباب شد و اسودگی برگزید. بلکه وحدت یک فرآیند سیال و مستمری است که دائماً و پیوسته باید از آن صیانت نمود تا مورد غفلت قرار نگیرد. به همین دلیل حتی کسانی كه به خداوند یکتا ایمان دارند نیز پیوسته به وحدت و باور به محور واحد کائنات دعوت شده اند(یا ایها الذین آمنوا امنوا...)

براساس آیات الهی باور به وحدانیت خداوند و تن دادن به وحدت در سایه سار خداوند بی همتا دو نتیجه و ثمره در پی دارد. نخستین و مهمترین ثمره باور به وحدت آن هم در سایه سار خداوند بی شریک و انباز، ولایت است. براساس بینش دینی انسان در سایه وحدت و توحید به میوه ولایت دست می یابد(الله ولی الذین امنوا ...). در بیان قرآن همه نعمات در سایه ولایت به انسان ارزانی می شود که قرآن همه آن نعمات را به نور تشبیه نموده است. از نظر قرآن ولایت دو نتیجه مهم دارد یکی رهایی از ظلمت و بدبختی و دیگری رسیدن به نور و آسایش است(الله ولی الذین امنوا یخرجهم من الظلمات الی النور).

برعکس، در سایه انکار وحدت نعمت ولایت از انسان دریغ شده و انسان گرفتار دو امر ناگوار می شود. به زبان آشکارتر محرومیت از نعمت ولایت که در اثر دوری از وحدت صورت صورت می پذیرد، در گام نخست انسان را از نعمت ولایت محروم می سازد و این محرومیت از ولایت دو نتیجه ناگوار دارد که یکی گرفتار در ظلمت و دیگری محرومیت از نور وآسایش است.

مردم ما باید بدانند که ولایت ابزار رسیدن به وحدت نیست. بلکه ثمره و میوه وحدت است. مردمی که از میوه ولایت برخوردار باشند از نعمات آن نیز متنعم می شوند.

امروز دنیای اسلام به دلیل فراموش نمودن این شعار اصلی و محوری اسلام، گرفتار ظلمتی شده است که شعله های آن زندگی را برای مسلمانان سخت و دشوار ساخته است و دشمنان اسلام از این حربه بهره برده و عرصه را بر مسلمانان سخت و تنگ می کنند.

در این میان جای تعجب نیست که به حول و قوه الهی و در سایه سار این وحدت و ولایت، ایران که در جغرافیایی قرار دارد که اغلب این ناگواری ها در آن رخ داده و می دهد، هم از جهل و ظلمت در امن مانده و در بدترین شرایط می تواند به دست انسان های خدوم و مومن راهکارهای قابل توجهی برای رهایی از مشکلات خود فراهم نماید(رهایی از ظلمت) و در عین حال محل امن و آسایش باشد که همه فرقه های مومن و مسلمان و حتی سایر ادیان میتوانند بدون مزاحمت در آن زندگی کنند. این دو وعده الهی است که از میوه ها و ثمره های ولایت بوده و ما در این ایام خداوند را به سبب آن شکرگزاریم.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار