به گزارش تابناک شهرکرد- مسعود نیک‌فرجام با اشاره به اینکه ژنتیک مهم‌ترین عامل ایجاد بیماری اختلال دوقطبی است اظهار کرد: درصد ابتلای افرادی که پدر و مادر آن‌ها دچار بیماری دوقطبی هستند 90 درصد است و در صورتیکه یکی از والدین هم مبتلا به این بیماری باشند درصد ابتلا نیز بالا است.
وی با بیان اینکه در اکثر اوقات بیماری دوقطبی همراه با دوره‌های شیدایی و افسردگی است افزود: بیمار در دوران شیدایی دچار رفتاری مانند احساس شادی و انرژی مضاعف، کم‌خوابی، عزت نفس بالا، خود‌بزرگ‌بینی، کم‌خوابی، عدم احساس خستگی، پر‌حرفی، پرش افکار، عدم تمرکز، انجام فعالیت‌های اجتماعی حساب نشده، افزایش روابط جنسی و حواس‌پرتی می‌شود.
این روانپزشک اضافه کرد: دوره‌های شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول می‌انجامند و معمولاً شدت آن‌ها باعث می‌شود که بیمار نیازمند درمان جدی به صورت بستری یا همراه با مراقبت زیاد باشد.
نیک‌فرجام ادامه داد: احساس گناه، پرخاشگری، ترس، اقدام به خودکشی و صدمه به خود و یا دیگران از جمله علائم این بیماری است.
وی افزود: با مراجعه بیمار به پزشک با توجه به میزان پیشرفت بیماری اقداماتی مانند قرص‌درمانی، شوک‌درمانی، آمپول‌درمانی ، دارو‌های ضد جنون توصیه می‌شود.
این روانپزشک با اشاره به اینکه دوره درمان این بیماری حداکثر تا 3 ماه به طول می‌انجامد گفت: بعد از طی دوران درمان پزشکان باید توجه داشته باشند که احتمال برگشت این بیماری وجود دارد بنابراین باید تجویز دارو‌های نگهدارنده را فراموش نکنند.
نیک‌فرجام منشأ اصلی ایجاد بیماری اختلال دو قطبی را وراثت عنوان و اضافه کرد: عدم توجه، حمایت، اهمیت از طرف خانواده به بیمار مصرف آمفتامین‌ها و مواد مخدر و وقوع اتفاقاتی مانند زایمان پیشرفت این بیماری را تسریع می‌بخشد.
وی با بیان اینکه خانواده‌ها باید این بیماری را بشناسند و در صورت وقوع دوره‌های افسردگی بیمار را به روانپزشک ارجاع بدهند ادامه داد: بیماری اختلال دوقطبی بیشتر در سنین جوانی و نوجوانی با میانگین 30 سال اتفاق می‌لفتد و شیوع بیماری در سنین کودکی و بزرگسالی کمتر است.
این روانپزشک افزود: با فروکش‌کردن علایم، به خصوص در اوایل سیر بیماری، معمولاً فرد به وضعیت قبل از بیماری خود برمی‌گردد و به همین دلیل بسیاری از بیماران یا خانواده‌های آنان تصور می‌کنند بیماری کاملاً ریشه کن شده و دیگر نیازی به ادامه درمان وجود ندارد.
نیک‌فرجام گفت: قطع زود‌هنگام درمان این بیماری خطر برگشت بیماری را بسیار افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که بیماری در فاصله چند ماه عود کند و درمان نیز به سختی صورت گیرد.