رهبر معظم انقلاب در پیامی به مناسبت تشییع پیکر مطهر شهدا فرمودند: « سلام بر شما که بار دیگر فضای زندگی را معطّر و جان زندگان را سیراب کردید. و سپاس بیپایان پروردگار حکیم و مهربان را که در لحظههای نیازِ این ملّتِ خداجوی و خداباور، بشارتهای تردید ناپذیر را بر دلهای بیدار نازل می فرماید و غبارها را میزداید. و سلام بر شما ملّت بزرگ، وفادار، آگاه، مسئولیّتپذیر که خطاب لطیف الهی را به درستی میشناسید و می شنوید و پاسخ میگویید.
حضور پُرمضمون امروز شما در تشییع این دُردانه های به میهن بازگشته، یکی از بیادماندنیترین حوادث انقلاب است.»
بلافاصله بعد از دیدن این مطلب با خود گفتم: «حضرت آقا حجت را برای مومنین تمام کرد. حالا کسی شک ندارد که این شهدا برای ما پیامی آورده اند.» اطمینان داشتم که دولت با این پیام تلنگری دیگر می خورد برای بازگشت به خط امام. خطی که از خط سازشکار ها جدا بود و دراز کردن دست جلوی کفار را ننگ می دانست. اگرچه نوادگان امام و حتی خاطره گویان اطراف امام, الان از روند مذاکرات دفاع می کنند اما از آنجایی که در حکومت اسلامی تعیین سیاست های نظام بر عهده ولایت فقیه است نوادگان و اطرافیان امام هیچ حجتی برای ما نیستند بلکه اشارات واضح مقام معظم رهبری ملاک است. با این حال هستند کسانی که متوجه اشارات رهبری نشده اند.
وزیر امور خارجه در بحثی غیر علنی درمورد مخالفت یا موافقت رهبری با مفاد مذاکرات گفته بود: «او (اگر با مذاکرات مخالف است) بگوید نرو!» این حرفی بسیار بچگانه است. بارها مقام معظم رهبری گفته اند: «در جزئیات مذاکره دخالت نمی کنم اما فکر نمی‌کنم از این مذاکرات نتیجه‌ای را که ملت ایران انتظار دارد به دست بیاید ». چطور توقع داریم رهبری موضعی مخالف بگیرد تا موافقین با رسانه ها همه چیز را بر سر رهبری خورد کنند؟ همانطور که دشمنی به نام (دلواپسان) درست کرده و مشکلات آب و تحریم دارو و غیره را بر سرشان خورد می کنند. نه! خرج کردن از رهبری حماقت است.
همیشه اهل علم می گویند: «المومن یکفی بالاشاره» دل مردم باید بیدار باشد و حواسشان جمع. رهبری می گوید: « من با مذتکرات نه مخالفم نه موافق. اما به این مذاکرات خوشبین نیستم». این گفته ها را بگذارید کنار اتفاقاتی که در این چند روز برای کشور افتاد. بعد از بیست و نه سال تعداد 175 شهید غواص و خط شکن توسط تیم تفحص شهدا پیدا شدند که مردم استقبال عظیمی در مراسم دانشگاه تهران و همچنین تشییع پیکر شهدا در میدان بهارستان داشتند. پیامی که مردم در فضای مجازی و حقیقی از این شهدا منتشر کردند پیام «عزت و مقاومت» بود. رهبری هم با پیام اخیر خود این برداشت را تایید کردند. ایشان از سه کلمه مهم استفاده کردند که تحلیل خواهم کرد: «لحظه های نیاز» , «بشارت های تردید ناپذیر» و « دل های بیدار». واقعا لحظه های نیاز با توجه به برداشت خاص مردم از حضورشهدا چیزی غیر بحث توافق بود؟ نیازی که رهبری می فرماید چیزی غیر از درس مقاومت است؟ بشارت های تردید ناپذیر چیزی غیر از بشارت به پیروزی اسلام و عزت مسلمین بود؟ آیا دل های بیداری که این پیام را دریافت کرده اند دچار توهم و مشکلات روانی اند؟ هیچ جای شکی ندارم که رهبری هم مثل به اصطلاح دلواپسان دغدغه خاصی دارد درمورد اتفاقاتی که در مذاکرات می افتد. اینکه چه اتفاقی افتاده که حضور شهدا یک بشارت در آن لحظه و یک نیاز در آن موقعیت بوده را نمی دانم اما مطمئن هستم که طبق فرموده رهبری دل های بیدار مردم خطاب لطیف الهی را دریافت کرده است.
هرچند ما پیامی که باید را گرفتیم اما در این چند روز یک عده خیلی خوب نشان دادند که بصیرت ارثی نیست. بیانیه خانواده شهدا برای مخالفت با عموم مردم یکی از همین بی بصیرتی هاست. از طرف دیگر بعضی خبرگزاری ها و روزنامه های معلوم الحال که شهیدان برایشان بازیچه شده اند باز هم بازی درآوردند. دو روزنامه اصلاح طلب ادعا کردند: «ما فقط برای بدرقه شهدا آمده بودیم , خداحافظ » و« شهدا بی رنگ بودند رنگی شان نکنید ». این دو تیتر نشان از انحراف فکری و خروج از خط ارزش دارد. ما برای استقبال از شهیدانی رفتیم که برایمان درس پایداری داشتند نه خداحافظی و بدرقه. از طرف دیگر شهدا بی رگ و بی رنگ نبودند از آنجایی که داوطلبانه برای دفاع از ارزش ها «عاشقانه پا در میدان خطرات» گذاشتند. این هم یک نمونه دیگر از تقابل اصلاحات با ارزش های دین.
همچنین روزنامه اصلاح طلب آرمان منتسب به هاشمی رفسنجانی روز چهارشنبه 27خرداد 94 در ستون کارتون اهانتی دیگر به شهدا کرده و عکسی خنده دار از شهدا کشیده است. تحلیل این کاریکاتور را می توانید خودتان جستجو کنید و بخوانید, اما سوال من اینجاست که آیا شان شهیدان با این عکس مضحک در ستون کارتون حفظ می شود؟
و در پایان پیامی دارم برای رهبر عزیزمان: ای رهبر فرهیخته و انقلابی, سلام! شما استقبال شکوهمند مردم از این دردانه های به میهن بازگشته را دیدید. مبادا کوچکترین احساس دلسردی نسبت به جوانان این مملکت داشته باشید. در این لحظه های نیاز, شهدا چه خوب درخشیدند و بشارت های تردید ناپذیر آنان بر دل بیدار جوانان نشست. ما خطاب لطیف الهی را شناختیم, با گوش جان شنیدیم و پاسخ می گوییم. ما منتظر آن روزی هستیم که پرچم ولایت را تحویل منجی عالم بشریت می دهید و الحق نزدیک است.