تابناک چهارمحال وبختیاری- یک محقق و پژوهشگر تاریخ در چهارمحال و بختیاری گفت: چهارشنبه سوری جشن پاسداشت دور هم بودن هاست، اما از زمانی که مواد آتش زای خطرناک وارد این آئین شد، این سنت از اصالت خود فاصله گرفت.
به گزارش تابناک شهرکرد- بابک زمانی پور افزود: در سال های اخیر جشن چهارشنبه سوری به یک پدیده سوء در جامعه تبدیل شده است که باید به اصالت آن و فرهنگ سازی در این خصوص بیش از پیش توجه شود.
وی گفت: چهارشنبه سوری یکی از سنت های پسندیده در خصوص صله رحم و دورهمی خانواده هاست.
زمانی پور تصریح کرد: این سنت به ما می گوید که در این شب باید در کنار خانواده به جشن بپردازیم، از سوی دیگر حضور در مکان های خطرناک ممکن است سلامتی و امنیت مردم و جوانان را به خطر اندازد.
محقق و پژوهشگر تاریخ به آثار درمانی آئین چهارشنبه سوری اشاره کرد و گفت: آتش خاصیت گندزدایی و از بین بردن ناپاکی ها را دارد، از همین رو ایرانیان باستان سالی یک بار از روی آتش عبور می کردند تا آلودگی ها را از خود دور کنند.
زمانی پور خاطرنشان کرد: سنت های پسندیده ای در آئین چهارشنبه سوری نهفته است که اگر از سوی افراد آگاه تبیین شود، این سنت به اصالت گذشته خود بازمی گردد و از نفوذ ناهنجاری های اجتماعی در آن جلوگیری می شود.
چهارشنبه سوری که با نام های جشن چهارشنبه پایان سال نیز شناخته می‌شود یکی از جشن‌های ایرانیان باستان است که در شب واپسین چهارشنبه سال (از غروب سه شنبه) برگزار می‌شود و نخستین جشن از مجموعه جشن‌ها و مناسبت‌های نوروزی است.
وی گفت: چهارشنبه سوری یکی از سنت های پسندیده در خصوص صله رحم و دورهمی خانواده هاست.
زمانی پور تصریح کرد: این سنت به ما می گوید که در این شب باید در کنار خانواده به جشن بپردازیم، از سوی دیگر حضور در مکان های خطرناک ممکن است سلامتی و امنیت مردم و جوانان را به خطر اندازد.
محقق و پژوهشگر تاریخ به آثار درمانی آئین چهارشنبه سوری اشاره کرد و گفت: آتش خاصیت گندزدایی و از بین بردن ناپاکی ها را دارد، از همین رو ایرانیان باستان سالی یک بار از روی آتش عبور می کردند تا آلودگی ها را از خود دور کنند.
زمانی پور خاطرنشان کرد: سنت های پسندیده ای در آئین چهارشنبه سوری نهفته است که اگر از سوی افراد آگاه تبیین شود، این سنت به اصالت گذشته خود بازمی گردد و از نفوذ ناهنجاری های اجتماعی در آن جلوگیری می شود.
چهارشنبه سوری که با نام های جشن چهارشنبه پایان سال نیز شناخته می‌شود یکی از جشن‌های ایرانیان باستان است که در شب واپسین چهارشنبه سال (از غروب سه شنبه) برگزار می‌شود و نخستین جشن از مجموعه جشن‌ها و مناسبت‌های نوروزی است.