تابناک چهارمحال وبختیاری- شهرستان بن سرزمینی در مجاورت زاینده‌رود، دیار مردمانی ترک‌زبان و متدین، شهرستانی با جاذبه‌های طبیعی و گردشگری فراوان است.
به گزارش تابناک شهرکرد– شهرستان بن یکی از مراکز مهم توریستی استان چهارمحال و بختیاری است، این شهر زادگاه میرزا حبیب دستان اصفهانی، نخستین گردآورنده دستور زبان فارسی، روشنفکر، شاعر و مترجم ایرانی است.
این شهر به دلیل مجاورت با آبگیر زیبای گرداب، رودخانه و سد زاینده‌رود از مراکز مهم توریستی استان و ایران است که با وجود دارا بودن مناظر طبیعی دیدنی و جذاب و مردمی متدین و مومن از جمله شهرستان‌های پرگردشگر استان محسوب می‌شود.
شهر بِن از شمال به سد زاینده رود، از جنوب به کوه بِن و روستای وردنجان، از غرب به کوه افغان و روستای لارک و از شرق به کوه شیراز و سامان محدود می‌شود.
گردشگاه گرداب بن، منطقه حفاظت شده شيدا، حاشيه درياچه سد زاينده رود و پيست اسكي روستاهای بارده و شيخ شبان از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی و گردشگری این شهرستان هستند.
قلعه محمد حسن‌خان بختياری روستای بارده، امامزاده سيد محمد بارده، امامزاده باباپيراحمد، امامزاده سيد بهاءالدين روستای شيخ شبان، امامزاده حارث بن علي روستای جمالو، امامزاده بابامحمود بن، پل‌های تاريخی شهر بن، پل و حمام تاريخی روستای بارده از مهمترین اماکن تاريخی و مذهبی شهرستان بن هستند.
مردم شهر بن مانند قسمتی از بخش چهارمحال به زبان ترکی تکلم می‌کنند، برخلاف مردم شهرها و روستاهای مجاور که لهجه ترکی‌شان بیشتر به لهجه ترکی قشقایی شباهت دارد.
در این شهر اشتغال در صنعت، باغداری و دامپروری رواج دارد که هنر قالیبافی از دیرباز همراه با کشاورزی در بن رونق داشته است، قالی‌های بن به صورت ذهنی‌باف است و با استفاده از گره ترکی بافته می‌شوند و رج شمار آن‌ها پایین است.
انواع بافته های داری مانند قالی، قالیچه و گلیم، مصنوعات خاتم کاری شده و گل بندی خاتم از مهمترین صنایع دستی شهرستان بن است.
انواع لبنیات شامل ماست، دوغ، پنیر، کره، روغن حیوانی، کشک، قارا و شیر، پولکی، نبات گردو، بادام، انگور، هلو، آلوچه و سبزیجات معطر کوهی جزء سوغات محلی شهرستان بن به شمار می رود.
وجود زیرساخت‌های صنعتی، معدنی، گردشگری، کشاورزی و دامپروری از مهمترین استعدادها و ظرفیت‌های اقتصادی شهرستان بن است.
بن در 30 کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری و در مسیر ارتباطی استان‌های مرکزی، لرستان، خوزستان و غرب کشور واقع است.
این شهر به دلیل مجاورت با آبگیر زیبای گرداب، رودخانه و سد زاینده‌رود از مراکز مهم توریستی استان و ایران است که با وجود دارا بودن مناظر طبیعی دیدنی و جذاب و مردمی متدین و مومن از جمله شهرستان‌های پرگردشگر استان محسوب می‌شود.
شهر بِن از شمال به سد زاینده رود، از جنوب به کوه بِن و روستای وردنجان، از غرب به کوه افغان و روستای لارک و از شرق به کوه شیراز و سامان محدود می‌شود.
گردشگاه گرداب بن، منطقه حفاظت شده شيدا، حاشيه درياچه سد زاينده رود و پيست اسكي روستاهای بارده و شيخ شبان از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی و گردشگری این شهرستان هستند.
قلعه محمد حسن‌خان بختياری روستای بارده، امامزاده سيد محمد بارده، امامزاده باباپيراحمد، امامزاده سيد بهاءالدين روستای شيخ شبان، امامزاده حارث بن علي روستای جمالو، امامزاده بابامحمود بن، پل‌های تاريخی شهر بن، پل و حمام تاريخی روستای بارده از مهمترین اماکن تاريخی و مذهبی شهرستان بن هستند.
مردم شهر بن مانند قسمتی از بخش چهارمحال به زبان ترکی تکلم می‌کنند، برخلاف مردم شهرها و روستاهای مجاور که لهجه ترکی‌شان بیشتر به لهجه ترکی قشقایی شباهت دارد.
در این شهر اشتغال در صنعت، باغداری و دامپروری رواج دارد که هنر قالیبافی از دیرباز همراه با کشاورزی در بن رونق داشته است، قالی‌های بن به صورت ذهنی‌باف است و با استفاده از گره ترکی بافته می‌شوند و رج شمار آن‌ها پایین است.
انواع بافته های داری مانند قالی، قالیچه و گلیم، مصنوعات خاتم کاری شده و گل بندی خاتم از مهمترین صنایع دستی شهرستان بن است.
انواع لبنیات شامل ماست، دوغ، پنیر، کره، روغن حیوانی، کشک، قارا و شیر، پولکی، نبات گردو، بادام، انگور، هلو، آلوچه و سبزیجات معطر کوهی جزء سوغات محلی شهرستان بن به شمار می رود.
وجود زیرساخت‌های صنعتی، معدنی، گردشگری، کشاورزی و دامپروری از مهمترین استعدادها و ظرفیت‌های اقتصادی شهرستان بن است.
بن در 30 کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری و در مسیر ارتباطی استان‌های مرکزی، لرستان، خوزستان و غرب کشور واقع است.