به گزارش خبرگزاری تابناک کرمانشاه به نقل از ایسنا،آمار بالای کارمندان ایرانی در حالی است که طبق اعلام برخی منابع، در کشور ژاپن با وجود جمعیت 148 میلیون نفری تنها 350 هزار نفر کارمند فعالیت داشته و در آمریکا نیز با جمعیت 300 میلیون نفری حدود 800 هزار کارمند مشغول کار هستند.
وجود جمعیتِ میلیونی کارمندان در ایران موجب شده تا عملا یک دولت چاق و فربه در کشور شکل گیرد، دولتی که قطعا نمی تواند با تعداد بالای کارمندانِ خود چابکی لازم را برای پیشبرد امور کشور داشته باشد.
این دولت فربه با این تعداد کارمند و حقوق بگیر، اشتهای خوبی هم برای بلعیدن بودجه جاری کشور دارد، حالا متوسط حقوق هر کارمند 5.4 میلیون تومان است و اگر این عدد را در جمعیت 2.4 میلیون نفری کارمندان کشور ضرب کنیم، نتیجه این می‌شود که این لشگر عظیم و خوش اشتها، سالانه 155 هزار میلیارد تومان از بودجه کشور را می‌بلعند!
اما سوال این است که واقعا چرا ما این همه کارمند داریم؟ و یا آیا واقعا کشوری با جمعیت 80 میلیونی به 2.4 میلیون کارمند نیاز دارد! وقتی پیگیر جواب این سوالات می شویم تنها به یک جواب می رسیم و آن نیاز به وجود یک "آب باریکه" در زندگی خانوارهای ایرانی است.
رویای داشتن این "آب باریکه" موجب شده خیلی ها برای داشتن آن به استخدام دولت درآیند و همین حالا هم خیلی ها در حسرت داشتن آن در جستجوی راهی برای وارد شدن به بدنه دولت و دنیای کارمندی باشند.
قصه این "آب باریکه" شاید به حدود 70 یا 80 سال پیش برگردد، زمانی که برای اولین بار نیروهای نظامی به نوعی به استخدام دولت درآمدند و به اصطلاح حقوق بگیر حکومت شدند. در آن زمان عمده مردم کشاورز بودند و منبع درآمد ثابتی نداشتند و برای همین داشتن حقوق ماهانه یک نوع مزیت محسوب می‌شد. اینها را افشین کریمی معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی استانداری کرمانشاه به مناسبت روز کارمند (4 شهریور) در گفت و گو با ایسنا می گوید و ادامه می دهد: در گذشته اگر افراد بیمار شده یا گرفتار و ناتوان می شدند عملا درآمدی برای گذران زندگی نداشتند و برای همین داشتن حقوق ثابت ماهانه مزیت فوق العاده ای بود و همین باعث شد که خیلی ها برای استخدام در بدنه دولت مشتاق شوند.
معلمان تقریبا اولین گروه غیرنظامی بودند که به استخدام دولت درآمدند و به تدریج و با افزایش جمعیت و افزایش تعداد دستگاه های اجرایی تعداد کارمندان یا به اصطلاح حقوق بگیران دولتی هم افزایش پیدا کرد و در حال حاضر جمعیت کارمندان کشور میلیونی شده است.
کریمی ادامه می دهد: داشتن "آب باریکه" شاید در گذشته به خاطر نبود بیمه و بحث بازنشستگی و... یک مزیت محسوب می‌شد، اما در حال حاضر که بیمه ها رشد بسیاری کرده‌اند و افراد به راحتی می توانند خود را بیمه کرده و بعد از مدتی بازنشسته شوند و یا اگر از کارافتادگی پیدا کردند درآمدی داشته باشند، دیگر رویای داشتن "آب باریکه" معنی ندارد.
از طرفی در شرایط فعلی و بعد از گذشت سالیان متمادی، حقوق کارمندی دیگر مانند گذشته چندان مزیتی ندارد، چرا که میزان افزایش حقوق همپای افزایش نرخ تورم پیش نرفته است.
از سوی دیگر، سبک زندگی در دهه های گذشته تغییر کرده و همین امر هزینه های زندگی را نسبت به گذشته به مقدار قابل توجهی افزایش داده و این امر موجب شده تا باز هم توان حقوق کارمندی بیش از پیش در گذران زندگی کمتر و کمتر شود.
کریمی به حقوق سالانه یک کارمند اشاره می کند و می گوید: اگر یک کارمند با حداقل حقوق را در نظر بگیریم نهایتا 30 میلیون تومان در سال کسب درآمد کند و این حقوق چند میلیونی سالانه درحالی است که همین حالا برای خرید یک خانه باید میلیاردی هزینه کرد و حال چقدر طول می کشد که یک کارمند بتواند یک خانه بخرد.
این میزان حقوقِ سالانهِ کارمندی در حالی است، که خیلی ها در بخش خصوصی چندین برابر این حقوق، درآمد دارند، اما بازهم همچنان شاهد این هستیم که خیلی از خانواده ها تمایل دارند فرزندانشان سراغ همین آب باریکه بروند و کارمند شدن فرزندانشان برایشان یک رویا است.
کریمی علت این موضوع را عدم فرهنگ سازی مناسب در خصوص جایگاه مشاغل عنوان می کند و می گوید: همین امر موجب تمایل جوانان به برخی مشاغل خاص شده و صاحبان مشاغل دیگر را نسبت به کارشان بی انگیزه می‌کند. در کشور ما به جای اینکه نفس "کار کردن" شان و ارزش داشته باشد، نوع شغل است که جایگاه و شان اجتماعی افراد را تعیین می کند و متاسفانه در این زمینه فرهنگ سازی نکرده ایم.
کریمی در ادامه به مضرات داشتن یک دولت چاق و فربه اشاره کرد و افزود: در حال حاضر جمعیت میلیونی کارمندان، دولتی چاق را ایجاد کرده و قطعا این دولت فربه، چالاکی و چابکی لازم برای پیشبرد امور کشور را نخواهد داشت.
اقداماتی در سالهای اخیر برای کوچک سازی دولت صورت گرفته، اما بازهم جای کار بسیار است تا از بار این جمعیت کثیر کم شده و یک دولت سبک و چالاک داشته باشیم.
کریمی راهکار رفع مشکل جمعیت بالای کارمندان را در گام اول فرهنگ سازی می داند و می گوید: مادامی که فرهنگ سازی لازم در خصوص ارزش تمام مشاغل صورت نگیرد این وضعیت ادامه دارد و کارمندی و به اصطلاح پشت میزنشینی همچنان رویای خانوارهای ایرانی باقی می ماند.
از طرفی باید همپای این فرهنگ سازی، کوچک سازی دولت بصورت جدی ادامه پیدا کرده و اقدام دیگر بحث ایجاد رونق اقتصادی در فعالیت های بخش خصوصی است، چرا که اگر جوانان ایرانی طعم درآمد بخش خصوصی را بچشند، قطعا به سمت آن متمایل خواهند شد.
کریمی در ادامه اشاره‌ای هم به آمار کارمندان استان داشت و با اشاره به فعالیت بیش از 68 هزار کارمند در 96 دستگاه اجرایی و 32 شهرداری استان، می گوید: بر اساس آخرین آمار تا پایان سال گذشته، 68 هزار و 389 کارمند در استان فعالیت می کردند که از این تعداد 41 هزار و 705 نفر رسمی، 6407 نفر پیمانی، 4843 نفر قرارداد معین، 2056 نفر قرارداد کارگری، 6491 نفر قرارداد شرکت های پیمانکاری و 5887 نفر سایر هستند که متشکل از امریه، قرارداد طرح و بازنشسته های عودت به کار شده، می باشند.
...داشتن "آب باریکه" در حالی هنوز رویای بیشتر خانوارهای ایرانی است که با کمی تیزبینی و ریزبینی می توان فهمید، این رویا کابوسی بیش نیست، چرا که با این نرخ تورم حقوق کارمندی کفاف خرج روزانه زندگی را هم نمی دهد چه برسد به تامین نیازهای اولیه ای مانند مسکن و خودرو و ... و در این وانفسای افزایش روزانه قیمت ها، چسبیدن به کار و کاسبی و به اصطلاح شغل آزاد و... به مراتب به صرفه‌تر از زندگی کارمندی است.