به گزارش تابناک هرمزگان، دورهی قبلی شورای شهر بندرعباس در چند سال گذشته ، تابلویی را در کنار خور" نایبند شمالی" نصب کردند که حاوی یک تصویری فانتزی «تخیلی» از خور با چند قایق و مرغابی و اردک را به نمایش گذاشته بود!!!!! آن زمان به مردم نجیب بندرعباس ، خصوصاً اهالی ساکن اطراف خور قول داده شده بود که: «خور تبدیل به جاذبهای توریستی و محلی برای قایق سواری و تفریح عمومی خواهد شد»!!!!!.
مطابق روال روتین حتماً با صرف چندمیلیاردتومانی از بیتالمال بیزبان پس از مدتی که ساخت چند سد عرضی مطابق طرح در خور به پایان رسید، اما هیچگاه «قایق و اردکی» در خور یافت نشد!!!!.
در اوّلین بارندگی با وجود سدّهای عرضی در خور ، آبهای سیلاب و باران به جای جاری شدن و رسیدن به دریا پشت این سد جمع میشوند و وارد شهر و پیادهروهای اطراف و نهایتاً به خیابان سرازیر شدند و شاهد تخریب منازل مسکونی مردم ساکن اطراف خور و آبگرفتگی معابر و خیابانهای اطراف بودیم، با کمال تأثر در آن حادثه یک شهروند مظلوم نیز جان خود را از دست داد و شهرداری بندرعباس مجبور شد بلافاصله سدهای رؤیایی خود را که حاصل یک طرح کارشناسانه و حکیمانه در خور بود، تخریب و ارتفاع آنها را کاهش دهد.
اما هماکنون پس از سپری شدن چند سال در حال حاضر خور کماکان یک لجنزار میباشد، سؤالی که بایستی مسئولین نخبه و دانشمند پاسخ دهند این است:
تا کِی باید مردم شریف بندرعباس به جای داشتن شهری زیبا با زیر ساختهای قوی و مطمئن اموالشان صرف تخیلات کودکانه (قایقومرغابی) گروهی کار نا بَلدِ که اسم شورای شهر و شهرداری بندرعباس را یدک میکشند ، گردد به کرات دیدیم به جای ایجاد زیر ساختهای اساسی و پایدار برای شهر به انجام اموری میپردازند که بوی رانت و اختلاس از آن بلند میشود.
بهتر نبود به جای این طرحهای زیباسازانه تخیلی مثل خور و تبدیل آن به محلی برای قایقرانی ، آنهم در شهری که سراسر
طول آن دارای دریایی نیلگون و جزایر متعدد میباشد ، آب شیرین کنی در کنار دریا تأسیس میشد تا با وجود بحران بیآبی در کشور از منابع آب زیرزمینی کمتر استفاده میگشت، از سوی کشورهای کوچک حاشیهی خلیجفارس در حال بهرهبرداری از آب دریا و شیرین کردن آن برای مصارف شهری ، کشاورزی و صنعتی میباشند و بزرگترین آب شیرینکنهای دنیا را ساخته و افتتاح کردهاند.
ای باشندگان و عقلای شورایشهر و شهرداری بندرعباس شایسته است که در جایگاهی هستیم از عقلمان درست بهرهبرداری کنیم و بیتالمال را صرف به اصطلاح زیباسازی خور ، تعویض بیدلیل جدولها و نصب تیرهای چراغ برق خاموش و بلا استفاده در سطح شهر و دیگر اعمال غیرضروری نکنیم.
در خاتمه بدنیست یادی کنیم از شهید گرانقدر دکتر چمران که از ایشان پرسیدند تعهد بهتر است یا تخصص؟ وی در جواب گفت میگویند تقوا از تخصص لازمتر است، آن را میپذیرم. اما میگویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد، بیتقواست.
انتهای پیام/*