ریاست سازمان جهاد کشاورزی شمال مطرح کردند که انتقال آب از بخش کشاورزی به صنعت اشتباه است، جمله بیان شده فوقالعاده کلی است، ای کاش بیشتر باز شده بود تا اهداف ذهنی کاملاً تشریح گردد. ولی در هر حال تعمق و تحلیل آن خیلی ضروری به نظر میرسد. طرح این تئوری پنجاه سال قبل برای استان کرمان و بعد از آن اجرایی نمودنش با قوانین و قوائد منسجم میتوانست معنی داشته باشد. از این جهت که همه سفرههای زیر زمینی دشتهای خاتون آباد، رفسنجان، شهر بابک و... نیز همه روان آبهای سطحی حوزههای آبریزی که این دشتها را تغذیه مینمودند، قربانی نمیشدند. برای اینکه عمق فاجعه شناسایی گردد بهتر است که در سطح مدیریت سازمان آمار چاههای مجاز، غیر مجاز عمق هر چاه در شروع حفاری، دبی پمپاژ آب در شروع کار، را جویا شوید و در کنار آن عمق هر چاه را پس از کف شکنیهای عدیده در حال حاضر، عمق چاهها، آبدهی هر چاه را کنترل فرمائید. تا حداقل شخصاً دریابید که با تخلیه شدن کامل سفرههای زیرزمینی دشتهای اشاره شده و همینطور در ارتباط با ذوب آهن، صنایع فولاد و ... چه تحولاتی در ساختار زمین شناسی استان از جنبه حذف کامل آبهای زیرزمینی اتفاق افتاده است. با تحلیل وقایع دردناک مطروحه انتقال آب از بخش کشاورزی به صنعت اشتباه است در حال حاضر جایگاهی در مبادلات تأمین آب و یا بهرهبرداری از منابع آبی امروز استان کرمان ندارد. بررسی های کارشناسی بیشتر و بیشتر در سراسر استان کرمان اثبات مینماید که تنها راه عبور از بحران در وهله اول کنترل دقیق استفاده از آبهای زیرزمینی در بخش صنعت طبق استاندارد و صرفه جویی کامل بعمل آید. نیز در برنامه زمانبندی بخشهای صنعتی هر چه سریعتر کار بهرهبرداری از آب سفرههای زیر زمینی را با آب دریا جایگزین نمایند.در وهله دوم کار احیاء و مرمت واقعی قنوات استان در دستور کار جدی استانداری استان قرار گیرد تا با الگو گرفتن از استان یزد، قنوات بنیادی ترین منابع تأمین آب استان را به روز نمایند. مهار آبهای سطحی پس از اصلاح سدهای خاکی مسئلهدار استان و رونق بخشیدن به کار احداث سدهای ذخیرهای نیز میتواند راهگشای حل بحران آب باشد.
انتهای پیام/*