«تابناک کرمان»، حسن اشرف گنجویی؛ مهاربحران آب در استان کرمان تنها با مدیریتی متمرکز که از توان اجرایی ویژه برخوردار باشد به شرح ذیل امکانپذیر است.
1-قنوات
1-1-بهاء دادن به احیاء و مرمت کلیه قنوات دائر استان با هماهنگی و زیر نظر شوراهای محلی روستائیان صاحب نسق و مقنیان با تجربه محلی.
2-1-لغو قانون چاه به جای قنات آب منطقهای کرمان، شناسایی تمامی قنواتی که مشمول این قانون شدهاند و برنامهریزی برای احیاء و مرمت آنها.
3-1-مطالعه صحرایی برای هر رشته قنات، کنترل قابلیتهای توسعه در محدوده مادر چاه ، زدن دستکهای جانبی در بخش تران هر قنات به منظور افزایش آبدهی.
4-1-مشخص نمودن همه قناتهاییکه در طی سالیان قبل در اختیار شرکتهای آب و فاضلاب در سراسر استان بوده، نقش شرکتهای مطروحه در حفاظت قنوات و وضعیت فعلی هر رشته قنات.
5-1-به رسمیت شناختن رشته قنات و قناتداری در مراکز فنی - حرفه ای و آموزش و صدور پروانه کار برای نظارت و یا کار در قنوات.
6-1-از آنجایی که فشار مشکلات و مالکیت پیچیده قنوات هماهنگی و تصمیمگیری را برای تأمین اعتبار دشوار می نماید. اعتبارات ملی بصورت کنترل و نظارت شده هزینه، و بجای آن افزایش آبدهی به تأمین آب شرب روستاها و شهرها اختصاص داده شود.
7-1-بررسیهای صحرایی از بیش از 80 درصد قنوات استان نشان میدهد که بخش تران آنها محدود و در حد نیاز چندین قرن قبل بوده و از این گذشته بیتوجهی به آنها منجر شده که با ریزشهای جانبی ومسدود شدن کوره یا تونل انتقال آب آبدهی آنها به حداقل ممکن رسیده است. در مواردی طولانی بودن بخش خشکان قنوآت که تنها نقش انتقال آب را آنهم با
امکانات قرنهای قبل داشته با نفوذ آب و یا مواجه شدن با خطر سیل، پر شدن چاههای میلهای و کوره قنات به دنبال آن بیتوجهی و سهلانگاری برای احیاء قنات موجبات تخریب و بائر شدن آنها فراهم گردیده است.
از آنجایی که قنوات سرمایههای ملی کشورمان محسوب میشوند، میطلبد که برای مقابله با بحران کمبود آب تک تک آنها را شناسایی و با بهرهگیری از تکنولوژی روز نسبت به راهاندازی و به روز نمودن قنوات اقدام نمود.
2-چاههای کوره
منظور از چاه کوره چاههایی هستند که با مجوز دو مترمکعب در شبانه روز با پروانه صنعتی گرفته شدند. ولی با مرور زمان تبدیل به کشاورزی و آبدهی آنها به 20 تا سی لیتر در ثانیه رسید. بحران کمبود آب حکم میکند که در خصوص این قبیل پروانهها تجدید نظر شود.
3-مهار آبهای سطحی
سیلابهای ناشی از بارندگی در مناطق کوهستانی در استان کرمان همیشه منشاء خسارت و خرابی بوده وهست در پهناورترین استان کشور قادر به شناسایی کامل حوزههای آبریز و محلهای مناسب برای ذخیرهسازی سیلابها، احداث سیستمهای پخش سیلاب، بندهای انحرافی، آبخیزداری متناسب با نیاز استان خصوصاً از جنبه کیفی نبودهایم. شکی نیست که انجام اقدامات اصولی راهکار تعیین کنندهای برای تأمین آب خواهد بود.
4- چاههای غیر مجاز
مطالعه کامل چاههای غیرمجاز استان، برنامهریزی برای ساماندهی آنها یعنی برداشت آب در حدی که زندگی محرومترین خانوادهها را بیحق ننماید.
5-اجرائی نمودن طرح بیدانجیر(قنات-کوه) و استحصال آب شرب از دل مناطق کوهستانی آبدار با کوره و یا تونلی به قطر یک الی یک ونیم متر.
6-شناسایی همه چاههای عمیقی که در سطح شهر کرمان آبهای زیر زمینی را پمپاژو از شهر خارج مینمایند و تخصیص آنها برای آب شرب.
انتهای پیام/*