تابناک فارس به نقل از ایمنا: تغییر ساعت تابستانی که در بیشتر کشورها با نام ساعت تابستانی نامیده میشود. تغییر ساعت در منطقههای زمانی موجب طولانیتر شدن عصر و کوتاهتر شدن صبحگاه خواهد شد. این تغییر معمولاً در آغاز بهار هر سال انجام و در انتهای تابستان به حالت عادی باز میگردد. در همین رابطه با اسما باقریه، کارشناس علمی رصدخانه لارستان گفتوگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
با توجه به اینکه زمین در محور عمودی خود ۲۳.۵ درجه انحراف دارد؛ در تابستان نیمکرهشمالی به سمت خورشید متمایل میشود به همین دلیل ساعات روز طولانیتر است. در این فصل زاویه خورشید نسبت به سایر زمانهای سال عمودتر است و سایههای کوتاهتری بوجود میآورد. قرار گرفتن طولانی زمین در معرض نور خورشید باعث بالارفتن درجهحرارت و دمای هوا میشود.
در زمستان نیمکره شمالی زمین از خورشید دور است و نور را به صورت مایل به دریافت میکند؛ همزمان با این اتفاق در نیم کره جنوبی پرتوها به صورت عمود میتابد، بنابراین تابستان نیمکره جنوبی همزمان با زمستان نیمکره شمالی رخ میدهد.
در فصل زمستان نور خورشید مانند تابستان به صورت عمود نمیتابد؛ بلکه به صورت مایل است. ساعات کمتر روز باعث پایین آمدن دما نیز میشود؛ برخلاف تصور برخی افراد نزدیکی خورشید به زمین در زمستان نسبت به تابستان بیشتر است و البته زمین با حداکثر سرعت حرکت میکند زیرا مدار چرخش زمین به دور خورشید بیضی است. علت کوتاهتر بودن طول روز در زمستان نسبت به تابستان سرعت متفاوت چرخش زمین به دور خورشید است.
در طول بهار و پاییز زمین به سمت خورشید متمایل نیست و تقریباً ساعات روز و شب برابر و دمای هوا نیز معتدل است.
در برخی از نقاط با عرضهای جغرافیایی بالا مانند نروژ، روزهای بسیار طولانی در تابستان و روزهای بسیار کوتاه در زمستان خواهیم داشت؛ در حالی که مکانهای نزدیک به خط استوا که در عرض جغرافی پایینتری هستند (مانند سنگاپور و مالزی) ساعات روز در طول سال تغییر چندانی نمیکند زیرا در مناطق نزدیک استوا ساعات شب و روز تقریباً در تمامی طول سال یکسان است.
ایده ساعت تابستانی صرفاً برای صرفه جویی در مصرف انرژی مطرح شده است. در برخی از کشورهای دنیا از جمله آمریکای شمالی، اروپا، نیوزلند و چند منطقه در خاورمیانه ساعت در ابتدای بهار یک ساعت جلو کشیده میشود و در انتهای تابستان به حالت عادی باز میگردد؛ به این کار تغییر ساعت تابستانی یا صرفه جویی در زمان نور روز (Daylight saving time به اختصار DST) گفته میشود.
حدود یک قرن پیش افراد مختلفی پیشنهاد جلو کشیدن ساعت در ابتدای بهار را برای استفاده بیشتر از نور خورشید دادند، ولی این اتفاق برای اولین بار در طول جنگ جهانی اول و توسط آلمانیها عملی شد.
در نخستین روز بهار با جلو کشیدن ساعتها، یک ساعت از نور روز صبحگاهی را به سمت عصر جلو میبریم با این کار صبحها کوتاهتر و عصرها طولانیتر میشود؛ سپس در ابتدای پاییز با عقب کشیدن ساعتها به زمان استاندارد و اولیه برمیگردیم.
در حال حاضر بیش از ۷۰ کشور دنیا ساعتهای خود را تغییر میدهند که بازه زمانی آن در مناطق مختلف و کشورهای مختلف متفاوت است؛ البته کشورهای استوایی زمان تابستانی را تجربه نمیکنند.